B. Polewoj - ogniste kule

Hej

Ja się przychylam do tego co Grzesio twierdzi. Nie kojarzę w ogóle żeby Niemcy sami produkowali takie rzeczy - a zdobyczne oczywiście mogli mieć. W dodatku o ile się orientuję, ampuła (AŻ-2) miała średnicę około 12 cm, ampułomiot miał kaliber ok. 125 mm i niemiecka puszka od maski również miała średnicę ok. 125 mm czyli ampuły zapewne faktycznie by się do niej mieściły bezproblemowo.

Być może termit lub inna substancja na bazie fosforu, magnezu (lub sądząc z opisu mieszaniny zapalające się przy kontakcie z powietrzem) dostosowane do warunków pola bitwy

Dokładnie tak - AŻ-2 miała średnicę 125 mm, AŻ-4 - 260 mm. Masy odpowiednio 1,74-1,92 kg i 3,87 kg.

Pzdr

Grzesiu

Mi się to kojarzy z ampułami zapalającymi - ale te były wynalazkiem radzieckim. Może Niemcy mieli zdobyczne?
Była to cienkościenna stalowa kula wypełniona samozapalającym się w zetknięciu z powietrzem płynem KS. Ampuły były zasadniczo bronią lotniczą, zrzucaną z zasobników na samolotach, ale skonstruowano i do nich specjalne ampułomioty.
Ampuły występowały w dwóch wariantach AŻ-2 i AŻ-4 o pojemności odp. 1 i 2 l. Były też i takie same jako broń chemiczna, ale w czasie wojny wykorzystywano je jako zapalające, po zmianie zawartości.
Substancja KS była ponadto wykorzystywana i szerzej - do napełniania butelek czy innych improwizowanych worków zapalających" zrzucanych z samolotów.

Pzdr

Grzesiu

Te kule były zrzucane przez niemieckie samoloty aby podpalić las w którym ukrywali się radzieccy partyzanci.

Kiedyś widziałem w jakimś archiwalnym filmie ujęcie z radzieckimi żołnierzami ładujacymi taki kulisty pocisk do czegoś konstrukcyjnie podobnego nieco do PIAT-a i zastanawiałem się co to było.